Św. Cyryl Aleksandryjski, biskup, patriarcha, doktor Kościoła, urodził się w Aleksandrii w 370 roku.  Był bratankiem arcybiskupa Aleksandrii Teofila, któremu towarzyszył podczas podróży do Konstantynopola w roku 403 na synod biskupi, zwołany w celu usunięcia patriarchy Konstantynopola, św. Jana Chryzostoma. Wcześniej przez około pięć lat miał mieszkać samotnie na pustyni, gdy Teofil, wezwał go do siebie i wyświęcił na diakona.

W marcu 415 r. doszło w Aleksandrii do publicznego zamordowania Hypatii, neo-platońskiej filozof. Ponieważ przywódcą tego mordu był chrześcijanin, lektor Piotr, rzuciło to – jak podaje Sokrates – cień na kościół aleksandryjski i na jego biskupa. Zwykle wyważony w swoich ocenach Sokrates jest pełen oburzenia na Cyryla. Obwinia go również późniejszy neo-platoński filozof Damaskios (462-544). Sokrates pisze też, że Hypatia będąc w przyjaźni z Orestesem, w opinii ludzi ze sfer kościelnych przeszkadzała w pojednaniu między nim a biskupem miasta.

Cyryl był człowiekiem bezkompromisowym, nie wdawał się w niuanse i jego postawy mogą budzić zastrzeżenie. Od swego wuja Teofila przejął uprzedzenie do Jana Chryzostoma. Powodem konfliktu była różnica zdań na temat Orygenesa i fakt, że Jan jako patriarcha Konstantynopola przyjął orygenejskich mnichów. Według Sokratesa Scholastyka różnice doktrynalne stanowiły jedynie pretekst. Cyryl nie wymieniał imienia Jana w kanonie mszy, twierdząc początkowo, że jego rehabilitacja byłaby podobna do przyjęcia z powrotem Judasza do grona Apostolskiego.

Podczas soboru w Efezie przyczynił się do zdefiniowania nauki katolickiej, iż dwie natury : boska i ludzka, są złączone w jednej osobie Jezusa Chrystusa, oraz ogłoszenia dogmatu, że Najświętsza Maryja Panna jest prawdziwą Matką Boga. Zmarł 27 czerwca 444 rok, pozostawiając po sobie obfitą spuściznę teologiczną.

źródło : Wikipedia, pustkow.host.sk
obraz : https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=217716